بررسی محلول های پلیمر/الکترولیت/حلال از نظر شرایط ترمودینامیکی و جدایش فازی

سیستم دو فازی آبی (atps) به وسیله پلیمرهای محلول در آب با استفاده از دو پلیمر با یک پلیمر و یک نمک معدنی تشکیل می شوند. atps از سال ها پیش برای استخراج مواد بیولوژیکی نظیر سلول ها و پروتیین ها بکار رفته است و در سال های اخیر atps برای استخراج یون های فلزی، حذف آلاینده ها از محیط و بازیابی نانو ذرات استفاده شده است. با توجه به اینکه سیستم peg15000 و نمک های سولفات می تواند هم برای جدایش بیومولکول ها و هم یون های فلزی استفاده شود. بنابر این این سیستم ها را مورد مطالعه قرار دادیم. در بخشی از تز، جدایش فازی این سیستم ها به وسیله اندازه گیری نقطه ابری شدن و با استفاده از روش شمارش ذرات مورد مطالعه قرار گرفت. اثر سه نوع نمک سولفات و غلظت نمک و peg و نسبت وزنی نمک به پلیمر روی دمای نقطه ابری شدن این سیستم ها مورد بررسی فرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش غلظت نمک و پلیمر و نسبت نمک به پلیمر دمای نقطه ابری شدن کاهش می یابد. و این کاهش نسبت به غلظت نمک و پلیمر خطی است. در بخش دیگر تز، آنالیز فاز سیستم آبی آمونیوم سولفات و peg15000 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دما، طول خط رابط و شیب آن افزایش می یابد اما اثر دما روی موقعیت منحنی با ینوال ناچیز بود که نشان دهنده مشارکت کم آنتالپی در فرایند جدایش فازی است. در نهایت، نسبت توزیع یون جیوه (ii) در سیستم فازی آبی peg15000 و آمونیوم سولفات مورد بررسی قرار گرفت. یون جیوه (ii) می تواند از محلول سولفات با نیروی یونی بالا با استفاده از یون های هالید به عنوان استخراج کننده و با تشکیل کمپلکس به فاز غنی از peg منتقل شود. نتیج نشان می دهد که ضریب جیوه (ii) با افزایش غلظت peg و نمک افزایش طول خط رابط افزایش می یابد.